آثار ايمان به خدا

انسان در سايه دانش گسترده خود بر بسياري از مشكلات زندگي پيروز شده است .براي نمونه با شناخت ميكروب و راههاي مبارزه با ان توانسته است بر بسياري از بيماري ها غلبه كند و خود را از آن بيماريها نجات ببخشد .و يا با استخراج منابع زير زميني و استفاده از منابع طبيعت وسايل رفاه خود را فراهم بياورد وبتواند در آرامش زندگي كند.ولي در كنار اين پيروزيهاي به سكون و ارامش خاطر كه زير بناي زندگي سعادتمندانه است دست نيافته است.با پيشرفت هاي مالي و مادي و افزايش رفاه جسماني وپيشرفت هاي روز افزون علمي مشكلات رواني اش بيشتر شده است. در بررسي اين مشكل به دو علت عمده در مبحث بر مي خوريم:

الف:ماده گرايي

كساني كه معنويات را به دست فراموشي سپرده اند و جز ماديات به چيز ديگري فكر نمي كنند و فقط بعد مادي دنيا را مي بينند و فقط براي آنها ملاك آن است و براي اشباع اميال نفساني خود تلاش مي كنند ولي به يك دهم آنچه مي خواهند نمي رسندو اين نتيجه اي جز تشويش و اضطراب و ناآرامي فكري براي آنها ندارد.و اينچنين انساني با وجود پيشرفت هاي عظيم در راه دنيا به بن بست مي رسدما امروزابن دنيا هستيم ما مي توانيم ابو تراب باشيم و خاك را و ماديات را وسيله اي براي رسيدن به آرامش قرار دهيم نه وسيله اي براي اضطراب روح و روان آنچه از ماده و دنيا داريم اگر بكار نگيريم از دست مي رود و آنگاه حسرتش را مي خوريم و اه خواهيم كشيد و در آتش ماده روحمان مي سوزد . ما بايد از خاك شروع كنيم ما وابسته به اين دنيا هستيم ولي دل بسته به آن نيستيم ما بايد از دنيا سكوي بسازيم براي پريدن به سوي آسمان و رسيدن به خدا و شرط آن ابو تراب شدن است علي(ع) غم دنيا را نداشت اما بسيار تلاش مي كرد كه با دنياي خود دنياي ديگران را بسازد و از اين را به آرامشي دست يافته بود كه او را مستقيم به خدا وصل مي كرد و انساني كه به خدا وصل باشد آرامش روح و جسم دارد و هرگز از زندگي خسته و نااميد نمي شود وقتي با اين فرمول در دنيا زندگي كردي آرامش داري ولي اگر فقط دنيا ميان دستان خود بگيري و منيت را شعار خود سازي زندگي را باخته و روحي ناآرام داري .(ادامه دارد)


ابا الصالح المهدي (عج)مي فرمايد:


هر كس به ما ستم كند از گروه ستمكاران است

و نفرين خدا براو باد.


بحار الانوارج52ص51