به مناسبت فاطمیه
فلسفه گریه های حضرت زهرا(س)
رحلت پیامبر(ص) مسلمانان، به ویژه فاطمه(س) را سخت غمگین نمود. حضرت زهرا(س) مدت هفت روز به عزاداری و گریه پرداخت و از خانه بیرون نیامد و بعد از آن به سوی قبر پیامبر(ص) حركت نمود. هنگامی كه به قبر رسید، خود را روی قبر پدر انداخت و غش كرد. زنان مدینه دور حضرت(س) حلقه زدند و آب به صورت او پاشیدند، آن گاه حضرت(س) رو به قبر نمود و گفت: ای پدر بزرگوار! بعد از تو چه كسی به داد بیوه زنان و فقرا خواهید رسید؟ بعد از تو تا روز قیامت چه كسی به فریاد و نالههای امت خواهد رسید؟!(1)
از كلمات و نالههای حضرت زهرا(س) استفاده میشود گریه و عزاداری ایشان بر اساس عوامل زیر شكل گرفته است:
1 - فراق پدر(ص)
طبیعی است رحلت پدر بر فرزندان، به ویژه دختران سخت تأثیر میگذارد، از این رو معمولاً دختران بیشتر در مرگ پدر احساس ناراحتی میكنند. گریه و ناله دختر بر سوگ پدر، امری عقلایی و طبیعی است، از این رو مردم دخترانی را كه در مرگ پدر گریه میكنند، سرزنش نمیكنند.
علی(ع) در قبرستان بقیع بیت الاحزان رابه وجود آورد.(2) حضرت زهرا(س) دستهای امام حسن(ع) و امام حسین(ع) را گرفته، آن جا رفته و گریه میكرد.(3)
2 - درد اجتماعی.
یكی از علل گریه حضرت زهرا(س) درد اجتماعی و آینده امت اسلامی بود حضرت زهرا(س) در كنار قبر پیامبر(ص) عرضه داشت: ای پدی بزرگوار! بعد از تو چه كسی به داد بیوه زنان و فقرا خواهد رسید؟! بعد از تو تا روز قیامت چه كسی به فریاد این امت خواهد رسید؟!
فاطمه زهرا(س) در كنار قبر پیامبر(ص) برای فقیران، پابرهنگان و آینده جهان اسلام گریه میكند، و گریه برای آینده مسلمانان، همخوان و همسو با حقوق شهروندان است.
از این رو حضرت زهرا(س) در كنار قبر پدر(ص) عرضه داشت: ای رسول خدا(ص) ای برگزیده خدا! ای پناه یتیمان!(4)
بر اساس احساس دردهای اجتماعی بود كه حضرت زهرا(س) در كوه احد برای شهیدان، به ویژه حضرت حمزه(ع) گریه و ناله كرد.
3 - مبارزه سیاسی.
بی تردید یكی از علل گریههای حضرت زهرا(س) سیاسی است. متأسفانه برخی از مسلمانان پس از رحلت پیامبر(ص) وصایای حضرت(ص) را نادیده گرفته و نسبت به خاندان او ستمها روا داشتند.
منحرف کردن حكومت توسط خلفا و آتش زدن خانه زهرا(س)،(5) و غصب فدك(6) از مصادیق ستم هایی بود كه بر علی(ع) و فاطمه زهرا(س) روا داشته شد.
فاطمه زهرا(س) با گریه و عزاداری به دفاع از ولایت پرداخته و مظلومیّت خویش را به مردم فهماند كه حقّ شوهر او را ضایع نموده و بر خود او ظلم روا داشتهاند: مرگ پدر، مظلوم شدن شوهر، از دست رفتن حق، و بالاتر از همه دگرگونیهایی كه پس از رسول خدا(ص) به فاصلهای اندك پدیدار گردید، روح و سپس جسم دختر پیغمبر(ص) را سخت آزرده ساخت.(7)
